31/03/11

Verjaardag van Anneleen! En laatste dag samen dus we hebben heel hard genoten. Weeshuis gaan bezoeken, gaan zonnen in de vallei en gaan wandelen in het dorp. ’s Avonds toen we in ons pyjama net in de zetel zaten voor een filmke te gaan zien stond opeens de priester voor de deur. Hij had voor ons alle vier een ketting gekocht. Van die plastieken fluoricerende kettingen, niet bepaald onze genre maar uiteraard kei lief. Toen hij vijf minuten de deur uit was en we terug in de zetel zaten geïnstalleerd stonden opeens voor ons deur: dokter Eugene, dokter Dabo (onze gyn) en dokter Fostin (de gyn van Shisong). Fostin kwam voor 3 dagen naar Njinikom voor ons te bezoeken. Toen onze twee paters ook nog voor de deur stonden was onze romantic filmavond helemaal om zeep. Maar we houden wel van die zoete inval sfeer. Onze deur staat voor iedereen altijd open en in onze frigo zitten altijd koude pintjes.

Vrijdag 1 april

Afscheid van Hannah en Anneleen en van onze twee buren. Wat was het huis opeens stil. Geen gegiechel meer van onze vriendinnekes, geen gregoriaanse gezangen meer van onze buren. En wij terug gaan werken na een weekje verlof. We werden terug verwelkomd op dienst met een knuffel van iedereen. Het zijn echt schatjes allemaal. In de namiddag naar een traditional wedding geweest, en wij waren bruidmeisjes! We kregen ne doek rond ons en werden ingesmeerd met een rode verf. We moesten dansen in een kringetje en kregen juwelen om. We zaten in een donkere hut waar we de vier traditionele gangen moesten eten. Waaronder aap, maïsbier dat niet te drinken was en een heel slijmerig doorschijnend iets, precies rauw ei maar dan zo slijmerig als gesmolten kaas. En heel de tijd stond er een cameraman Flora en mij te filmen terwijl ne andere met een phare op ons scheen.

Thuis een dutje gaan doen om ’s avond te gaan eten bij dr. Dabo en dr. Fostin. Heel gezellig. De volgende dag was het de laatste dag van dr. Fostin in Njnikom en heeft hij heel de avond bij ons gezeten. Hier gebeurd het wel vaker dat mannen ne monoloog van uren bij ons afsteken. Ons geduld groeit hier even snel als de jigas in onze voeten. Kleine parasietjes die gaatjes onder onze teennagels bijten en dan daar eitjes leggen en groeien. Maar met een naald en wat gekeuter zijn ze gemakkelijk te verwijderen.

Zondag 3 april

Onze wekelijkse vrije dag. Rustdag dus, dachten we! Toen we na de mis waren aant koken stond onze vriend Innocent voor de deur en zijn we mee op café geweest de hele dag. We leren hier echt bier drinken als venten. Het is hier ofwel bier (in fleskes van 75 cl) ofwel Smirnoff. En als ge in de helft van uw fles zit, wordt er al een volgende bijgezet. Het wordt zeker niet geapprecieerd om naar huis te gaan voor uw flessen op zijn. Dus de laatste halve en volle drinken we advundum leeg zodat ze geen fles meer bijzetten. Toen we thuiskwamen stonden er zusters voor ons deur met een Kameroenese Noëlla, onze nieuwe huisgenoot. Een verpleegster die hier komt werken en geen huis heeft. Ze zit in een kamertje van ons huis en deelt met ons de living.Toen ze de eerste avond al ons eten en koekjes al had opgegeten en vroeg: ‘So tomorow moring I serve myself?’ voelde we onze eerste frustratie in Kameroen naar boven komen. Het was ook raar om de volgende dagen thuis te komen en een vreemde in uw living te hebben zitten.

Sinds we terug zijn van Shisong doen we allemaal vroeges in het ziekenhuis en in de namiddag doen we bezoekjes , krijgen we bezoek of gaan we iets drinken.

Wat hebben we nog allemaal gedaan?

Tweeling Flora en Dorien

Er is een tweeling geboren en de meisjes zijn naar ons genoemd.

Plezier met de Lumossers

De Lumossers zijn in het land sinds maandag 4 april en ze blijven twee weken. Leen, een verpleegster in GHB zal twee weken in Njinikom blijven om het mediactiebeleid en de hand hygiëne in ons ziekenhuis te optimaliseren. Philippe doet onderzoek rond Malaria en verblijft samen met Leila in Shisong. Leila is onze leerkracht en vroedvrouw in GHB en zij is hier om les te geven in Shisong en om op de verloskamers met ons te werken. Helen is Kinesiste en die werkt in Bafut.

Van woensdag tot maandag zijn Philippe en Leila in Njinikom geweest. Leila sliep bij ons. De eerste avond zijn ze met hun drie bij ons iets komen drinken. De dag nadien hebben we gekookt voor hun. En jawel, we hebben helemaal onder ons twee een kip gedood en klaargemaakt. Na een paar glaasjes wijn was ik klaar om de kip de nek om te wringen, onze vorige methode met het mes lag mij minder. Flora heeft de ingewanden er uit gehaald en de kip in stukjes gehakt. Twas een gezellig avondje. Zaterdag zijn we naar een van de grootste theeplantages ter wereld geweest, heel indrukwekkend! Zondag hebben we met zen allen Boyo Hill beklommen.

Dirty dancing

Vrijdag 8/04/11 zijn we voor de eerste keer echt uitgeweest hier. Echt gaan dansen. Oooow boy. Het gedans in de kelders van het hotel in ‘Dirty Dancing’ was er niks tegen. De dag ervoor zijn Lucy and Melanie, 2 meisjes van onze leeftijd hier bij ons thuis geweest om ons te leren dansen als echte african mama’s. Het was echt ne avond om nooit te vergeten. In ‘The Seven Oaks’ in Leuven laten we ons altijd volledig gaan. Maar welk vuurwerk er diee avond was, is niet te beschrijven!

Nieuwe buren

Sinds vrijdag 8/04/11 hebben we nieuwe buren. Twee Hollandse meisjes, Rosanne en Carmen die int derde jaar verpleegkunde zitten. We zijn blij dat we weer buren hebben want ons tuintje was maar leeg zonder ons paterkes. We hebben nu terug gezelschap als we koken of de was doen.

Health center

Vrijdag zijn we naar een Health center gegaan, Leila was er ook bij. Een rit van anderhalf uur. We waren echt in de wildernis en reden niet op ne weg maar precies op een droge rivierbodem. Echt we hadden heel de tijd schrik dat de Jeep zou kantelen. Dan toch veilig aangekomen in het healthcenter waar we de kinderen hebben gewogen en hebben gevaccineerd. Voor sommige mama’s was het vier uur stappen heen en vier uur terug. Elke maand gaan er een paar mensen van het ziekenhuis naar daar om de kinderen van de brousse te wegen en te vaccineren, om de zwangere vrouwen op te volgen en om GVO te geven.

Sanne en Joke (the Shisong girls)

Maandag 11/04/11 waren we in het Ziekenhuis aant werken en opeens stonden Sanne en Joke voor de verloskamer. Normaal zouden ze donderdag pas komen. Wat een verassing! Donderdag in de ochtend vertrekken ze terug. Vandaag zouden we normaal samen Boyo Hill beklimmen, maar omdat het nu regent zitten we binnen en hebben we tijd om te bloggen.

Traditional Doctor

Vandaag hebben we een onderonsje gehad met de twee traditionele dokters van het dorp. Amai we hadden echt geen idee dat die nog zo populair waren. Er zijn er hier echt nog kei veel en er wordt echt veel gebruik van gemaakt. Ze geven de mensen zelfgemaakte drankjes van plantenextracten, gemalen planten om te snuiven, ze doen aan voedoe,… Ze hebben ook onze toekomst voorspeld. Als het waar is wat ze zeggen dan zal ik drie kinderen krijgen en mijn eerstgeborene zal een zoon zijn. En moeke, gij zult moeten geopereerd worden aan ne hernia zei hij. Flora heeft hare ware al ontmoet en gaat met deze persoon drie kindjes hebben, één zoon en twee dochters, Nelson hopelijk vind gij dit oké? Ook gaat zij net als mij een heel lang leven tegemoet… jaja we zijn benieuwd wat de toekomst ons zal brengen.

Genieten

Kortom we zijn echt heel hard aan het genieten van onze tijd hier. De 25^ste vertrekken we uit Njinikom en zullen we een week in het ziekenhuis van Douala gaan werken, we zullen dan wonen bij Hannah en Anneleen. Van 3 tot 13 mei zullen we gaan reizen met ons zessen. We kunnen niet geloven dat we nog maar twee weken in Njinikom zijn. De tijd is gevlogen, het werken is hier heerlijk, de vriendschappen zijn gegroeid, we zijn echt verliefd op Njinikom.